Jak stworzyć własny zestaw Windows za pomocą NTLite (Windows)

Przyjaciele, ci z was, którzy nie używają oficjalnych dystrybucji, obrazów Microsoftu do instalowania systemu Windows, ale zmodyfikowane zespoły ułożone na trackerach torrentów, mogą się zastanawiać - jak powstają takie zespoły? Ale nawet jeśli takie pytanie nie przyszło mi do głowy, to po ustanowieniu problematycznego zgromadzenia wielu prawdopodobnie miało ochotę powiedzieć swojemu nieszczęsnemu kolekcjonerowi, co o nim myślą i gdzie musi się udać. Tak zwane lekkie kompilacje to dystrybucje z wycinaną lub wyłączoną funkcjonalnością, przeznaczone dla komputerów o niskim poborze mocy, zoptymalizowane pod kątem gier lub innych konkretnych zadań, pod względem szybkości rzadko różnią się zauważalnie od zwykłych dystrybucji. Ale takie zespoły z pewnością powodują problemy, gdy potrzebne są brakujące funkcje systemu Windows. Jak mówi przysłowie, jeśli chcesz, aby wszystko było normalne - zrób to sam. Poniżej zastanowimy się, w jaki sposób tworzone są zmodyfikowane zestawy systemu z pewnymi zdalnymi, ale z pewną dodatkową funkcjonalnością. I spróbuj zbudować dystrybucję Windows za pomocą programu NTLite.

Jak stworzyć własny zestaw Windows za pomocą NTLite

Po co tworzyć własne kompilacje systemu Windows

W zespołach skróconych w zasadzie nie ma nic złego. Ale tylko pod warunkiem, że naprawdę niepotrzebna część zestawu dystrybucyjnego zostanie odcięta, a system pozostanie operacyjny pod względem interakcji z wypychaniem sprzętu i zapewnienia dostępu do głównej funkcjonalności. 100% zgadnij, co trzeba wyciąć, a co zostawić w systemie, dla dużej grupy odbiorców oczywiście nie zadziała. Ale możesz to zrobić dla siebie, dla kilku urządzeń komputerowych dostępnych w domu. Aby to zrobić, musisz dokładnie wiedzieć, która funkcjonalność systemu nigdy się nie przyda. Dlatego konieczne jest przynajmniej powierzchowne zrozumienie - jakie komponenty i usługi są potrzebne, jakie określone ustawienia systemu Windows decydują. Ale dzieje się tak, jeśli ograniczysz funkcjonalność.
Możesz wykonać pierwsze kroki w dziedzinie tworzenia zmodyfikowanych zestawów Windows bez wyłączania funkcjonalności systemu. Wręcz przeciwnie, z rozszerzeniem jego możliwości - z dodatkiem sterowników komponentów (a nawet urządzeń peryferyjnych), z instalacją przydatnych programów. W rzeczywistości do tych celów istnieje specjalne oprogramowanie, takie jak NTLite.
O NTLite
NTLite to narzędzie do tworzenia zmodyfikowanych kompilacji Windows. Pozwoli ci to wyciąć pewne funkcje z zestawu dystrybucyjnego, wyłączyć usługi systemowe, ustawić określone ustawienia systemowe, wdrożyć sterowniki, aktualizacje, poprawki rejestru i programy innych firm. Nie jest to sposób tworzenia zespołów z wstępnie zainstalowanym oprogramowaniem innych firm, na przykład przygotowywanie systemu Windows do wdrożenia w trybie inspekcji. Ale NTLite jest potężnym ulepszaczem dystrybucji z możliwością użycia narzędzia poinstalacyjnego do automatycznego rozpoczęcia procesu instalacji programów innych firm dodanych do takiej dystrybucji.
NTLite to program płatny. Przed zakupem licencji możesz wypróbować jej wersję próbną na stronie https://www.ntlite.com
*** Cóż, przejdźmy teraz bezpośrednio do utworzenia zestawu. Za pomocą tego programu rozpakujemy obraz instalacyjny systemu Windows, skonfigurujemy go, a następnie ponownie osadzimy w formacie odpowiednim do instalacji.
Rozpakowywanie źródła
Przede wszystkim przygotuj źródłowy obraz ISO z procesem instalacji systemu Windows 7, 8.1 lub 10. Albo zamontuj plik ISO do wyświetlenia w Eksploratorze.

A następnie skopiuj całą zawartość dysku instalacyjnego do osobnego folderu roboczego.

Lub wyodrębnij zawartość ISO za pomocą archiwizatora. Dla kogo jest to wygodniejsze.

Dodawanie źródła
Uruchom program NTLite. W jego oknie kliknij „Dodaj” i określ ścieżkę do folderu roboczego, w którym skopiowaliśmy (lub rozpakowaliśmy) zawartość źródła ISO w poprzednim kroku.

Zobaczymy strukturę komponentów tego ISO, w tym edycje konkretnej wersji systemu Windows. Musimy wybrać jeden z nich. Wszystkie ustawienia wprowadzone w przyszłości będą teraz dotyczyć tylko wybranej edycji, a tylko jedna będzie zawarta w zmodyfikowanej dystrybucji, którą otrzymamy z wyniku wykonanej pracy. Wybieramy wydanie, wywołujemy menu kontekstowe, klikamy „Pobierz”. Jeśli pracujemy z dystrybucją Windows 8.1 i 10, musimy dodatkowo potwierdzić operację konwersji obrazu z formatu WIM na ESD.

NTLite wykonuje operacje na obrazach WIM - pliki install.wim zawierające pliki instalacyjne Windows. Oraz obrazy ESD - skompresowane pliki install.esd, które przechowują zestaw dystrybucyjny wersji systemowych 8.1 i 10 - program przekonwertuje do formatu WIM podczas procesu pobierania. Konwersja obrazów z ESD na WIM nie jest szybką procedurą, musisz poczekać. W przypadku obrazów systemu Windows 7 jest to o wiele łatwiejsze, ponieważ pierwotnie istnieją w formacie WIM. Tak więc, przyjaciele, znajomość możliwości NTLite lepiej zacząć od stworzenia zmodyfikowanych zestawów „Siedmiu”. W takim przypadku nie będzie trzeba początkowo konwertować obrazu z WIM na ESD lub odwrotnie po zakończeniu przygotowań do montażu w ISO.

Uwaga: podczas konwertowania obrazu z ESD na WIM procesor może być ładowany na słabych i przeciętnych komputerach. W takim przypadku możesz tymczasowo wyłączyć ochronę w czasie rzeczywistym programu Windows Defender lub programu antywirusowego innej firmy.

Kiedy obraz WIM lub ESD zostanie załadowany do okna programu NTLite, obok wybranego wydania pojawi się komunikat. Przekonamy się również, że na lewym panelu, oprócz bieżącej pionowej zakładki „Źródło”, jest wiele innych zakładek. Po kolei je badamy. Przejdź do zakładki „Komponenty”.

Składniki, funkcje i usługi systemu Windows

W zakładce „Komponenty” możesz odpowiednio wyłączyć niektóre komponenty systemu, odznaczając je. Co można tutaj wyłączyć? Wsparcie sprzętowe dla poszczególnych urządzeń peryferyjnych, takich jak modemy, moduły IR i Bluetooth, karty inteligentne itp., A także sterowniki komponentów, które na pewno nie zostaną podłączone do komputera PC lub laptopa, na który przygotowywany jest zespół. Możesz także wyłączyć takie komponenty, jak: • Języki i układy klawiatury; • Odtwarzacz DVD i kreator nagrywania dysków optycznych; • Narzędzia „Nożyczki”, „Notatki”, „Dyktafon”, „Akcje nagrywania”; • Rozpoznawanie mowy, klawiatura ekranowa; • Domyślne motywy, wygaszacze ekranu, rodzaje kursorów myszy; • Skype pracowników; • komponenty sieciowe; • Hyper-V; • Centrum mobilności; • Windows Defender; • I pr.
Jeśli zadaniem jest zmniejszenie ciężaru samego rozkładu, możesz skupić się na wadze składników wyświetlanych w ostatniej kolumnie tabeli. Komponenty Windows - jest to jego funkcjonalność, która jest wycięta, a nie wyłączona. Nie wszystkie elementy wycięte z zestawu dystrybucyjnego można następnie łatwo pobrać z Internetu i zaimplementować w systemie. Tak więc, dokonując ustawień na karcie „Składniki”, należy zachować szczególną ostrożność przy usuwaniu znaczników wyboru.

W zakładce poniżej „Funkcje” wybrane są funkcje systemu Windows, które nie są wycinane, ale można je domyślnie wyłączyć w dystrybucji. Lub odwrotnie, są one uwzględnione, podczas gdy na oficjalnym obrazie są odłączone od Microsoft. Jak na przykład NET Framework 3.5 lub IIS. Spośród predefiniowanych funkcji możesz je wyłączyć, jeśli nie będziesz go używać: • gadżety Windows 7; • Zwykłe gry biurowe („Szalik”, „Pająk”, „Pasjans” itp.); • Windows Media Center, Windows Media Player, DVD-studio, komponenty tabletu; • Podsystem Linux; • Usługi XPS i drukarka PDF; • Indeksowanie i wyszukiwanie wewnątrz systemu; • itp.

Uwaga: NTLite może nawet oferować wyłączenie przeglądarki Internet Explorer, ale nie oferuje. Wyłączenie Internet Explorera może spowodować awarię innych aplikacji.

Aby wyłączyć tę lub inną funkcję, musisz ją odznaczyć. Aby włączyć, należy ustawić znacznik wyboru.

Karta Usługi umożliwia wyłączenie nieużywanych usług Windows. Lub odwrotnie, włącz te, które są domyślnie wyłączone. Dla wybranej usługi z listy rozwijanej na końcu wiersza wybierz żądaną wartość, na przykład „Wyłączone”.

Usługi Windows to kolejny ważny krok w konfiguracji dystrybucji, w której nie trzeba przesadzać z zamykaniem systemu. Bez automatycznego uruchamiania niektórych usług Windows może się po prostu nie uruchomić. Tutaj również musisz jasno zrozumieć, co i dlaczego wyłączamy.
Ustawienia
Karta „Komputer lokalny” zawiera niektóre ustawienia systemowe, takie jak ustawienia parametrów pliku stronicowania, UAC, Centrum aktualizacji itp. Ustawienia są wprowadzane albo przez ustawienie pozycji „Włączone / Wyłączone”, albo przez podanie określonych danych, jak w przypadku pliku wymiany.

Zakładka „Użytkownicy” - coś łatwego w ulepszaniu w celu dostrojenia użyteczności systemu.

Aktualizacje, sterowniki, poprawki rejestru
W zakładce „Aktualizacje” możemy zobaczyć listę aktualizacji już zintegrowanych ze źródłowym pakietem dystrybucyjnym, a także dodać nowe dodatki Service Pack.

Zakładka „Sterowniki” służy odpowiednio do dodawania sterowników. Klikając przycisk „Dodaj”, możemy określić folder programu NTLite z wyborem sterowników dla konkretnego urządzenia. Lub na przykład zintegruj uniwersalne sterowniki USB 3.0 z procesem instalacji systemu Windows 7.

Interesujące jest to, że pracując w tej samej wersji systemu i na tym samym komputerze, na którym przygotowywany jest zespół, nie można wyszukiwać dysków ze sterownikami, nie pobierać ich z oficjalnych stron, ale importować z bieżącego systemu. Aby to zrobić, kliknij przycisk „Importuj bieżący system operacyjny”, a po załadowaniu sterowników kliknij przycisk „Wyklucz nieużywany”.

Jeśli mamy jakieś poprawki rejestru systemowego - pliki REG z tymi lub tymi ustawieniami, możemy również dodać je do zestawu dystrybucyjnego. Te poprawki zostaną zastosowane na etapie wstępnego konfigurowania systemu wraz z instalacją sterowników. W naszym przypadku na przykład dodano plik REG, aby zmienić metodę skalowania systemu Windows 10 na tę, która była w wersji 8.1.

Personifikacja
W zakładce „Automatyczny”, jeśli montaż jest wykonywany dla siebie, możesz ustawić niektóre ustawienia osobiste, takie jak: • Język, strefa czasowa; • Nazwa komputera, klucz aktywacyjny; • Ustawienia sieciowe; • itp. A następnie te kroki instalacji przebiegną automatycznie. Ustawienia te można ustawić, wybierając żądaną wartość z listy rozwijanej lub ustawiając pozycję „Prawda / Fałsz”.

Instalowanie programów innych firm
Karta „Po instalacji” to ustawienie funkcji poinstalacyjnej, czyli serii automatycznie uruchamianych procesów instalacji oprogramowania innych firm. Wprowadzenie oprogramowania do zestawu Windows, nawet w postaci już zainstalowanych programów, przynajmniej w postaci Post-Install, jest kontrowersyjnym ulepszeniem, jeśli mówimy o komputerach zwykłych użytkowników. Wersje oprogramowania szybko stają się przestarzałe, a takie ulepszenia oczywiście zwiększają wagę dystrybucji. Niemniej jednak można zaimplementować kilka zwykłych programów, takich jak przeglądarka, archiwizator, menedżer plików. Funkcja poinstalacyjna zaimplementowana przez NTLite działa na ostatnim etapie wstępnej konfiguracji systemu Windows. Na tym etapie - bez interfejsu systemowego, bez działania niepotrzebnych usług i sterowników - instalacja programów jest bardzo szybka.

Uwaga: przyjaciele, jeśli z powodu wprowadzenia oprogramowania innych firm obraz ISO instalacji systemu Windows przekroczy 4 GB, narzędzie WinSetupFromUSB pomoże zapisać go na dysku flash USB dla komputerów z UEFI BIOS, który musi być sformatowany w FAT32. Zapewnia mechanizm omijania ograniczeń FAT32..

Za pomocą przycisku Dodaj dodaj instalatory programów do instalacji poinstalacyjnej. W kolumnie „Parametry”, w razie potrzeby, w przypadku programów, które nie przewidują instalacji żadnego kosza, można określić ich klucze instalacji cichej.

Po wprowadzeniu wszystkich ustawień możemy kliknąć „Zastosuj” poniżej.
Pakowanie zmodyfikowanego zestawu do obrazu
Zmodyfikowana dystrybucja jest skonfigurowana, ale nie jest jeszcze gotowa. Wszystkie operacje zostały właśnie zaplanowane. Muszą być zastosowane, a sam pakiet dystrybucyjny na obrazie.
Jeśli klikniemy zielony przycisk „Proces”, zmiany zostaną wprowadzone, ale pozostaną w formacie obrazu WIM. Ta opcja jest dobra w przypadkach, gdy istnieje dysk flash z zarejestrowanym procesem instalacji „Seven”. Wystarczy zastąpić źródłowy plik install.wim w folderze „sources” tym, który jest utworzony w folderze roboczym, który dodaliśmy do okna programu.

Jeśli nie ma takiego napędu flash, pakujemy dystrybucję Seven w obraz ISO. Zaznacz pole „Utwórz ISO”, podaj ścieżkę i nazwę pliku, naciśnij zielony przycisk „Przetwarzanie”.

W przypadku wersji Windows 8.1 i 10 historia jest nieco inna. Zaznacz znacznik „Compression ESD”, potwierdź, kliknij przycisk „Przetwarzanie”.

I tylko wtedy, gdy program NTLite zakończy konwersję obrazu z WIM do ESD, zaczynamy tworzyć ISO.

Testowanie
Wskazane jest wstępne przetestowanie zestawów eksperymentalnych na maszynach wirtualnych. Nawiasem mówiąc, możesz sprawdzić możliwości, jakie oferuje NTLite na już działających systemach Windows. Oczywiście na maszynach wirtualnych. Po uruchomieniu NTLite domyślnie pojawia się obraz bieżącego systemu operacyjnego w kolumnie „Instalacja na żywo”.

Za pomocą programu nie można go spakować w obrazie WIM, ESD lub ISO, ale można go zastosować tak samo, jak w przypadku obrazów instalacyjnych. I przetestuj system tu i teraz, aby znaleźć najlepsze opcje modyfikacji.

Artykuły na ten temat:

Utwórz własną, niestandardową dystrybucję systemu Windows 10. Sposób dla zaawansowanych użytkowników
Tworzenie własnej dostosowanej dystrybucji systemu Windows 10. Łatwy sposób dla początkujących użytkowników

Tagi artykułu: niestandardowa kompilacja systemu Windows