Jak uzyskać dostęp do dysku systemu plików ReFS w Windows 7 i 8.1 (Windows 7)

ReFS to system plików, który najprawdopodobniej ma zostać następcą NTFS, choć do tej pory w słabo przewidywalnej przyszłości. Pierwszy został stworzony na podstawie drugiego, ale bardziej odpornego na uszkodzenia, bardziej produktywnego, z dużymi limitami wielkości plików i partycji dyskowych. Windows 7 i 8.1 nie tylko nie obsługują ReFS, ale nawet nie widzą takich dysków. Jak nadal uzyskać do nich dostęp lub przynajmniej zapisać cenne dane?

Jak uzyskać dostęp do dysku systemu plików ReFS w Windows 7 i 8.1

1. Obsługa ReFS

System ReFS można wybrać dla miejsca na dysku utworzonego z tablicy nośników w środowiskach systemowych Win8.1 i Win10. W kliencie Win10 Pro dla stacji roboczych, Enterprise i serwera Windows, począwszy od Server 2012, ten system plików można wybrać podczas formatowania zwykłych partycji. Dysków twardych lub ich oddzielnych sekcji w innych edycjach Dozens of Home i Pro nie można sformatować w ReFS, ale możesz bez problemu pracować z istniejącymi lub podłączonymi mediami zewnętrznymi za pomocą tego systemu plików - oraz odczytywać i zapisywać pliki.

Przestrzenie dyskowe sformatowane w ReFS, po podłączeniu tablicy do komputera z Win8.1, teoretycznie powinny automatycznie, bez żadnych ustawień, być widoczne dla systemu. Ale ani Win8.1, ani Win7 nie zobaczą regularnych partycji i multimediów z ReFS. Podczas próby uzyskania dostępu do takich urządzeń informacyjnych zostanie wyświetlone powiadomienie systemowe „Lokalizacja niedostępna”.

Następnie Win7 wyświetli komunikat informujący, że system nie obsługuje ReFS.

A Win8.1 stworzy nawet „konstruktywną” propozycję - sformatowanie dysku.

A co z dyskami na żywo opartymi na WinPE10? Niestety, nie widzą także multimediów z ReFS, ponieważ WinPE jest bardzo uproszczoną wersją pełnego systemu Windows.
***
Systemu plików ReFS nie można przekonwertować na system plików NTFS, można jedynie sformatować dysk. Co w rzeczywistości należy zrobić, jeśli nie ma na nim ważnych danych. Jeśli dane są dostępne, można je wyodrębnić za pomocą specjalnego oprogramowania..
Ale co, jeśli zadaniem jest zapisanie zarówno danych, jak i samego ReFS, jednocześnie tymczasowo uzyskując dostęp do niektórych plików na komputerze z Win7 lub Win8.1? Oprogramowanie do implementacji obsługi ReFS w środowiskach Windows, które nie obsługują natywnie tego systemu plików, wciąż jest trudne do znalezienia. W sieci jest niewiele ofert, a wszystkie są wątpliwe - zepsute poprawki rejestru, fałszywe rozwiązania w postaci prowizorycznych łatek, narzędzie ReFS dla Windows od znanej firmy Paragon. Jak dotąd nie można pobrać ani kupić tego narzędzia, możesz poprosić tylko o wersję próbną za pośrednictwem specjalnej formy witryny i czekać na odpowiedź firmy na żądanie. O wiele łatwiej jest zaimplementować sam system Windows 10 - zainstaluj go na innej partycji dysku lub w pliku VHD.
A teraz najważniejsze.

2. Usuwanie danych z dysku za pomocą programu ReFS R.saver

Mamy więc nośniki sformatowane w innym systemie operacyjnym w ReFS. Ten nośnik będzie teraz działać tylko w systemie Windows 7 lub 8.1, dlatego należy go sformatować w systemie plików NTFS. Najpierw jednak wyodrębnij dane. Aby je wyodrębnić, potrzebujemy innego napędu komputerowego i R.savera. Lista obsługiwanych systemów plików obejmuje ReFS. Program jest bezpłatny, do pobrania na stronie rlab.ru.
Uruchamiamy program, umieszczamy poniższe pola wyboru, kliknij „Zacznijmy”.

W oknie wyboru dysku, jeden z ReFS będzie widoczny jak w nieznanym formacie. Kliknij i kontynuuj.

R.saver przeskanuje dysk, a następnie pokaże foldery i pliki, które można odzyskać. Zaznaczamy to, czego potrzebujemy i przywracamy.

Wybieramy dysk do odzyskania. Zostanie na nim utworzony folder „Przywrócone”, w którym faktycznie zostaną umieszczone dane. Rozpoczynamy powrót do zdrowia.

W rezultacie przejdź do odzyskanych danych, sprawdź wszystko.

I kliknij „Zakończ”. Następnie sformatuj dysk w systemie plików NTFS i możesz przenieść dane z powrotem do niego.

3. Instalowanie systemu Windows 10 do pliku VHD przy użyciu programu WinNTSetup

Każdy system Windows zainstalowany w pliku VHD nie różni się od zwykłego systemu istniejącego na partycji dysku, z wyjątkiem niewielkiej utraty szybkości przetwarzania operacji na dysku twardym z powodu pośrednictwa VHD. Ma to jednak zalety: • nie trzeba wybierać dla niego specjalnej partycji dyskowej; • Można go uruchomić na maszynach wirtualnych. W przypadku jednorazowych przypadków, takich jak tymczasowy dostęp do dysków z ReFS, to wszystko. Aby zminimalizować czas i wysiłek włożony w instalację „Tens”, pomoże nam bezpłatne narzędzie WinNTSetup. Potrzebujemy tego narzędzia, można je pobrać na stronie wntsetup.ru, a obraz instalacyjny ISO Win10, który jest dostępny na stronie internetowej Microsoft.
Najpierw montujemy ISO. W Win8.1 można to zrobić z menu kontekstowego Eksploratora..

W Win7 korzystamy z pomocy programów takich jak Daemon Tools

Uruchamiamy WinNTSetup. W pierwszej kolumnie u góry podaj ścieżkę wewnątrz zamontowanego ISO do pliku install.wim (lub install.esd) w folderze „sources”. Następnie sprawdzamy, czy WinNTSetup poprawnie określił partycję rozruchową bieżącego systemu w drugiej kolumnie (zaszyfrowana partycja EFI, partycja zarezerwowana przez system lub czasami dysk C). Wybieramy wydanie „Tens” w kolumnie „Wersja”: aby zaoszczędzić trochę czasu, możesz zabrać do domu. Następnie kliknij przycisk „VHD”.

Kliknij „Utwórz”.

Podaj dowolną nazwę pliku, zapisz.

W wyświetlonym oknie określ rozmiar: co najmniej 20 GB. Typ pliku dla przypadku jednorazowego jest dynamiczny. Kliknij OK.

WinNTSetup utworzy VHD i sam go zamontuje.

Ta zamontowana sekcja jest wskazana w trzeciej kolumnie programu. Kliknij „Instalacja”.

Nie dotykamy niczego dalej, tutaj domyślnie wszystko jest ustawione uniwersalnie zarówno dla GPT, jak i MBR. Chyba że możemy przypisać automatyczne ponowne uruchomienie komputera po zakończeniu kopiowania plików Win10. Kliknij OK.

Zasadniczo możemy nadal korzystać z komputera. Po ponownym uruchomieniu w menu rozruchu wybierz Win10 na VHD.

W przypadkach jednorazowych nie można tracić czasu na tworzenie profilu użytkownika, ale na pierwszym etapie po zainstalowaniu sterowników zaloguj się przy użyciu ukrytego konta administratora. Aby to zrobić, naciśnij Ctrl + Shift + F3.
Kiedy Win10 stanie się niepotrzebny, kliknij Win + R, uruchom: msconfig Usuń system z menu rozruchu.

Odmontuj za pomocą WinNTSetup VHD.

I możemy to usunąć.
Chociaż, jeśli pozwala na to miejsce na komputerze, plik VHD można pozostawić. Być może kiedyś będzie potrzebna „Dziesięć”. Aby to zrobić, musisz ponownie zamontować dysk VHD lub ten sam WinNTSetup,

albo w zarządzaniu dyskami systemowymi.

I dodaj Win10 do menu rozruchu bieżącego Win7 lub Win8.1. Aby to zrobić, uruchom wiersz polecenia (jako administrator) i wprowadź polecenie: bcdboot G: \ Windows
Gdzie zamiast litery G zastąp swoją własną, tą, pod którą zamontowany VHD pojawia się w przewodniku.