Każde nowoczesne urządzenie komputerowe zawiera lokalną hurtownię danych. Do niedawna zwykłe dyski twarde służyły jako takie, ale w ostatnich latach rozpowszechniono alternatywne rozwiązania: dyski SSD, dyski hybrydowe (HHDD lub SSHD), moduły pamięci eMMC. W niezbyt odległej przyszłości wybór stanie się jeszcze bardziej zróżnicowany wraz z napływem nowych technologii pamięci, takich jak 3D Xpoint.
Wszystko to jest jednak powodem, dla którego użytkownicy, którzy nie przestrzegają wszystkich dziwacznych rozwiązań technicznych producentów, czują się zdezorientowani, wybierając najbardziej odpowiednią pamięć lokalną dla swojego komputera. W tym krótkim przewodniku postaramy się pomóc Ci poruszać się po świecie nowoczesnych typów systemów pamięci masowej..
Magnetyczne dyski twarde (HDD)
Są to historycznie najstarsze urządzenia dyskowe używane w komputerach osobistych od lat 70. ubiegłego wieku. Ale nawet dziś są one stosowane w większości komputerów stacjonarnych i laptopów - zwłaszcza w systemach klasy budżetowej. Klasyczne dyski twarde wykorzystują szereg szybkich płyt magnetycznych do rejestrowania informacji. Niestety oznacza to, że ulegają one zużyciu mechanicznemu podczas pracy i podatne na uszkodzenia fizyczne..
Obecnie magnetyczne dyski twarde są najwolniejszym rodzajem urządzenia pamięci masowej do lokalnego przechowywania danych - w erze błyskawicznie szybkiej pamięci RAM, grafiki i procesorów centralnych niska wydajność dysku twardego jest często wąskim gardłem, które zmniejsza wydajność całego systemu komputerowego. Ponadto, podczas gdy w wersji stacjonarnej większość nowoczesnych dysków twardych oferuje prędkości płyt od 7200 do 10 000 obr./min, urządzenia HDD stosowane w laptopach i komputerach hybrydowych są zwykle wolniejsze przy 5400 obr./min. A wszystko dlatego, że dyski twarde tej klasy są najbardziej wydajne pod względem zużycia energii, co jest bardzo ważne w przypadku urządzeń mobilnych.
Niewątpliwy plus dysków twardych wynika z faktu, że jest to najstarsza technologia przechowywania informacji. Mówimy o korzystnym stosunku cena / gigabajt. Innymi słowy, na tle nowoczesnych alternatyw zwykłe dyski twarde są skandalicznie tanie. Na przykład dysk twardy o pojemności 1 terabajta (1000 gigabajtów) będzie kosztował od 3500 do 5000 rubli. Jednocześnie dyski SSD o tym samym wolumenie są oferowane w cenach od 25 000 do 35 000 rubli..
Dyski SSD
Technologia, na której oparta jest ta klasa urządzeń, sięga końca lat 50. ubiegłego wieku, ale pierwsze komercyjne dyski SSD pojawiły się na rynku dopiero na początku tego.
Zasada działania dysku SSD różni się bardzo od dysków twardych na płytkach magnetycznych. W praktyce urządzenie półprzewodnikowe (lub półprzewodnikowe) to tablica nieulotnych modułów pamięci flash. Nawet najwolniejszy dysk SSD jest znacznie szybszy niż jakikolwiek dysk twardy. Ponadto dyski SSD wymagają znacznie mniej energii i są znacznie bardziej odporne na uszkodzenia mechaniczne, ponieważ nie zawierają ruchomych części.
W nowoczesnych laptopach można znaleźć dwa główne typy dysków SSD. Niektóre z nich przypominają dyski twarde i wykorzystują identyczny interfejs połączenia - SATA. Inne polegają na specjalnym mikro-gnieździe (mSATA) i bardziej przypominają konstrukcję modułów pamięci RAM..
Główną wadą nowoczesnych urządzeń SSD jest ich wysoki koszt. Dlatego większość laptopów i tabletów używa dysków o pojemności od 60 do 128 GB, rzadziej 256-512 GB.
Napędy hybrydowe (HHDD / SSHD)
Ta klasa urządzeń stanowi próbę połączenia tego, co najlepsze z dwóch światów - HDD i SSD. Można je uznać za ewolucyjne udoskonalenie technologii dysków twardych, ponieważ podstawą napędów hybrydowych jest ten sam zestaw płytek magnetycznych obracających się z określoną prędkością. Jednak w przeciwieństwie do konwencjonalnych dysków twardych dyski hybrydowe są wyposażone w stosunkowo szybki moduł SSD o dużej pojemności. Odgrywa rolę szybkiego bufora danych w celu przyspieszenia odczytu lub zapisu informacji zi na dysk twardy. Z tego powodu ogólna wydajność urządzenia wzrasta, ale napędy hybrydowe nie osiągają wystarczającej wydajności SSD.
Zaletą tej klasy dysków jest to, że ich koszt nie jest dużo wyższy niż klasycznych dysków twardych. W wielu nowoczesnych laptopach dyski te mają zwykle pojemność do 1 TB i bufor SSD o pojemności 8-32 GB.
Zintegrowane karty multimedialne (eMMC)
Wbudowana karta multimedialna jest wolniejszą, ale także tańszą formą dysku SSD. Ten rodzaj pamięci lokalnej jest bardziej charakterystyczny dla segmentu smartfonów, ale nie jest rzadkością w tabletach i laptopach hybrydowych. Pod względem wydajności eMMC odbywa się gdzieś pomiędzy HDD a SSD. Z reguły ilość pamięci jest bardzo niewielka - zwykle od 32 do 64 GB. Ponieważ tylko jedna instalacja systemu Windows wymaga około 15-20 GB, właścicielom urządzeń z eMMC może zabraknąć miejsca na przechowywanie danych użytkownika. Dlatego takie urządzenia zwykle oferują opcję rozszerzenia pamięci wewnętrznej - najczęściej za pośrednictwem gniazda karty microSD.
Podobnie jak dyski SSD, pamięć eMMC nie ma ruchomych części mechanicznych i zużywa minimalną energię.
Ile miejsca na dysku jest potrzebne?
Kończymy ten artykuł krótką odpowiedzią na jedno dość ważne pytanie. Wymagana ilość pamięci lokalnej zmienia się w szerokim zakresie i zależy od rodzaju zadań, do których używane jest urządzenie komputerowe. Oczywiście wiele zależy również od twoich preferencji i zainteresowań..
Oto kilka przykładowych numerów:
- Instalacja systemu Windows - 20 GB
- Microsoft Office 2016 - do 3 GB
- Adobe Photoshop CS6 - 2 GB
- Typowa nowoczesna gra wideo - 5-50 GB
- Kino (1,5 godziny, BD Rip, rozdzielczość Full HD) - 5 GB
- Muzyka (wydajność 5 minut, wysokiej jakości format MP3 - 320 kb / s) - 10 Mb
Miłego dnia!